Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αριστερά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αριστερά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

H «οικονομική ανάκαμψη» και η ύφεση του κοινωνικού κράτους

Μια ανασκόπηση πέρα από τους αριθμούς

Αυτή την Τετάρτη (9πμ) στις Διαδράσεις «πιλατεύκουμε» τους αριθμούς της οικονομίας. Τα στατιστικά δεδομένα δηλαδή πάνω στα οποία βασίζεται η θέση του Υπουργού Οικονομικών και τις Κυβέρνησης για «ανάκαμψη της οικονομίας» και για «έξοδο από την κρίση». Μαζί μας στον ραδιοθάλαμο του Άστρα 92.8 θα έχουμε τον Δρ Λώρη Νεοκλέους, Λέκτορα Κοινωνικής Εργασίας στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.

Παρά τους πανηγυρισμούς από το υπουργείο οικονομικών, η εικόνα της οικονομίας φαίνεται να παραμένει ζοφερή, τόσο αν μελετήσει κάποιους τους δείκτες συνολικά, αλλά κυρίως αν λάβει υπόψη τα στοιχεία που αφορούν στους μακροπρόθεσμα άνεργους και τα ποσοστά ανεργίας στους νέους. Οι δε θέσεις εργασίας που παράγονται είναι χαμηλού κύρους, χωρίς καμία εργασιακή ασφάλεια. Οι μειώσεις μισθών συνεχίζονται ενώ ταυτόχρονα υπονομεύονται τα βασικά εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα.

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Υπάρχει εναλλακτική επιλογή μετά την Ελληνική ήττα; Ένας Βρετανός αουτσάιντερ δίνει ελπίδα στην Αριστερά

Είναι πρωτοφανής σε μέγεθος και βάθος η νίκη του Αριστερού Βουλευτή, Τζέρεμι Κόρμπιν. Υποσχέθηκε να αλλάξει το Εργατικό κόμμα και τη Βρετανία. Δεν είναι μόνο ότι ο 66χρονος βετεράνος-ακτιβιστής σάρωσε από τον πρώτο γύρω με 60 τοις εκατό ενάντια στους νεαρούς-ομορφούληδες αντιπάλους του - παραλλαγές τη χρεοκοπημένης σοσιαλδημοκρατίας μετά τον Μπλέρ. Είναι γνωστό ότι μεγαλύτερο επίτευγμα της Θάτσερ υπήρξε ο Τόνυ Μπλερ: η υπό αυτόν αξιωματική αντιπολίτευση υιοθετώντας το δόγμα που επιβάλλει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή από τη λιτότητα (ΤΙΝΑ -There Is No Alternative) επιβλήθηκε με καταστροφικές συνέπειες για την κοινωνία στη Βρετανία. Επί Εργατικής διακυβέρνησης του Μπλερ (και «παρένθεσης» του Μπράουν) όχι μόνο συνέχισαν οι πολιτικές λιτότητας αλλά εκβαθύνθηκαν περαιτέρω, ενώ η Βρετανία συνέχισε τη Θατσερική πολιτική που θέλει την Βρετανία ως το πιο πιστό σκυλί των ΗΠΑ. Εξ ου και η πλήρης ευθυγράμμιση του Μπλερ και σια με τους Μπους (πατέρα, υιό και επίγονους) στους επιδρομικούς πολέμους του Μέση Ανατολή.